Książka poświęcona koreańskiej sztuce teatralnej w pierwszych dekadach XX w., będącej odpowiedzią na wymogi nowej epoki i reakcją na przemiany historyczne, polityczne, społeczne i kulturowe, jakie w tej dobie przeżywała Korea i jej społeczeństwo.
Wychodząc naprzeciw postulatom ówczesnych elit politycznych i przedstawicieli wpływowych środowisk intelektualnych oraz nowej, coraz bardziej wymagającej publiczności, teatr koreański zaczął wprowadzać gruntowne zmiany, które zaowocowały powstaniem nowych gatunków, ukształtowanych pod silnym wpływem teatru japońskiego i zachodniego.
Ujawniły one zasobność pragnień i potrzeb Koreańczyków, którzy wynieśli teatr do rangi wartości społecznej i nadali mu nowy, nieprzeciętny wcześniej wymiar społeczny, sytuując go w nurcie ogólnonarodowych interesów i społecznych realiów okupowanego kraju.
Autorka podejmuje próbę analizy cyklu narodzin współczesnego teatru koreańskiego i wyznaczenia głównych funkcji sztuki teatralnej.