W Reign of Guilds nie trzeba przetrwać, stwarzać chat ani uprawiać kapusty. Tutaj nikt nie ceni pęcherzy od kilofu czy łopaty, ale za wartość uważa się umiejętności interakcji z innymi graczami, czy to w walce, czy w dyplomacji, handlu lub rzemiośle. Niektóre gildie staną twarzą w twarz w śmiertelnych bitwach o ziemie, zamki, tytuły i tron, w trakcie gdy inne zdobędą rynki rzemiosła i handlu bez rozlewu krwi i zrównają się z hrabiami i królem. Król, hrabiowie, stowarzyszenia, Bank Królewski, podatki, prowizje, wydatki na grunty i utrzymanie aukcji? Załatwmy to. Atrybuty Dynamiczny system walki z widoku pierwszoosobowego z pełnym trybem nietargetowym, możliwością przychylnego ognia i specyficznym systemem magicznych wzmocnień. Świeże spojrzenie na „stare" zasady i drobna ilość ograniczeń. PvP i PvE tylko w otwartym świecie. Utrata doświadczenia i upuszczenie przedmiotów po zabiciu, w zależności od karmy postaci. Rozwój postaci osiągalny jest na jeden z trzech sposobów w dowolnych kombinacjach: PvE / Craft / PvP. Monetyzacja B2P. Gracze z przeróżnych krajów zderzą się ze sobą w obrębie jednego Królestwa Dwarhan, walcząc o tron, tytuły i obszary wpływów. Na każdym kontynencie znajduje się 7 hrabstw. W centrum Dwarhan znajduje się hrabstwo królewskie o tej samej nazwie. Podróżowanie po królestwie jest darmowe, płynne i ograniczane jedynie przez mechanikę gry. Na kontynencie wschodnim i zachodnim znajduje się ponad 60 zamków na przeróżnych poziomach. Prawie każdy zamek odgrywa rolę w przejmowaniu władzy w hrabstwach. Szefowie Gildii mogą dostać tytuł hrabiego. Hrabia uzyskuje prawo do otrzymywania podatków handlowych i gruntowych od wszystkich graczy na swoim terytorium, ale ponosi koszty utrzymania swojego majątku. Hrabiowie będą walczyć o tron królewski. Król nie tylko rządzi swoim hrabstwem i królewskim handlem, ale ustala podatek królewski dla hrabiów, pobierając część zgromadzonych przez nich podatków.