Selen jest potrzebnym elementem licznych szlaków metabolicznych. Jego korzystny poziom wpływa na spermatogenezę, utrzymanie zdrowych włosów i paznokci, silny układ odpornościowy i zdrowie tarczycy. Pełni on także funkcję ochronną przed negatywnymi czynnikami stresu oksydacyjnego.
Naturalne źródła selenu
Źródłem selenu mogą być zarówno produkty pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego. Wielkie ilości tego pierwiastka znajdują się w mięsie, rybach, nabiale, produktach zbożowych (m.in. Płatkach owsianych), orzechach (zwłaszcza brazylijskich) i grzybach. W selen bogate są jeszcze niektóre warzywa (np. Brokuły, kapusta biała, czosnek, cebula) i rośliny strączkowe (m.in. Soczewica).
właściwości
Jest to pierwiastek mały wchodzący w skład wielu białek enzymatycznych. Biodostępność selenu w znacznej mierze wynika z postaci, w jakich występuje – może przybierać formę nieorganiczną (selenków i selenianów) lub organiczną (selenometioniny, selenocysteiny, selenoglutationu). Przy czym selen organiczny jest lepiej przyswajalny dla organizmu.
poprawny poziom selenu: przyczynia się do korzystnego funkcjonowania układu wytrzymałościowego, korzystnego stanu włosów i paznokci, ochrony komórek przed stresem oksydacyjnym, odpowiedniej spermatogenezy oraz wspiera pracę tarczycy.
Cynk bierze udział w produkowaniu białek i kwasów nukleinowych, które są odpowiedzialne głównie za przenoszenie i przechowywanie informacji genetycznych. W organizmie ludzkim mikroelement ten, występuje w niewielkich ilościach. Wchłanianie cynku z diety waha się od 10 do 40% i zachodzi w jelicie cienkim.
Głównym źródłem mikroelementu są produkty zbożowe (30-40%) oraz mięso, wędliny i ryby (28-34%). Pierwiastek ten też w pokaźnych ilościach występuje w ostrygach i małżach. niepokaźne ilości cynku można znaleźć w cieciorce, krewetkach, mleku i orzechach włoskich.
W warunkach niedoboru tego pierwiastka powiększa się wchłanianie cynku z diety, jak także reabsorpcja cynku wydzielanego z sokiem trzustkowym i żółcią do jelita. Niedobór tego pierwiastka może powodować niemało niepożądanych zmian skórnych.
Grupami ryzyka wystąpienia niedoborów tego mikroelementu są dzieci, kobiety ciężarne, alkoholicy, weganie, a także ludzie starsi.