- Producent:
- Kategoria: Pozostałe modele do sklejania
Artykuł modelarski dedykowany dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, stworzony z polistyrenu, opakowanie nie posiada farb, kleju i pędzli.
Pudełko posiada komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania i kalkomanie i części do modelu.
Pod koniec drugiej wojny światowej zwycięskie państwa alianckie desperacko próbowały zabezpieczyć detale niemieckiej technologii odrzutowej i informacje badawcze dotyczące obszernych szybkości, które możnaużyć we własnych projektach odrzutowców. Związek Radziecki wykorzystał dane i technologię silników uzyskaną z obszernej Brytanii do wprowadzenia w 1949 roku nieznacznego Mikojana-Gurewicza MiG-15 – jednego z najpotężniejszych wczesnych myśliwców odrzutowych.
Mimo iż samolot ten okazał się skuteczny podczas wojny koreańskiej, Sowieci pracowali już nad jego następcą. Większy i szybszy MiG-17 Fresco mógł wyglądać jak obszerniejsze wcielenie swojego poprzednika, był to jednak w pełni przeprojektowany samolot, zawierający niemało ulepszeń w stosunku do MiG-15 i znaczące ulepszenie możliwości radzieckiego odrzutowca.
MiG-17 został zaprojektowany do pełnienia roli zabójcy bombowców i nigdy nie był przeznaczony do walki z psami. Jednak jego unikatowa zwrotność pozwoliłaby temu samolotowi odnieść zwycięstwa bojowe nad widocznie cięższymi i nowocześniejszymi budowami amerykańskimi.
Wojna w Wietnamie była otrzeźwiającym doświadczeniem dla Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, ponieważ niektóre z ich innowacyjnych samolotów padły ofiarą dział MiG-17. Lżejszy i wyraźnie bardziej zwrotny aniżeli samoloty amerykańskie, poddźwiękowy MiG-17 odniósł zwycięstwa nad samolotami takimi jak F-105 Thunderchief i McDonnell Douglas Phantom, w konsekwencji Stany Zjednoczone opracowały świeże, zwinne myśliwce przewagi w powietrzu.
znamionujący się nadzwyczajnymi osiągami, ekonomiczny i przystępny w utrzymaniu, wytrzymały MiG-17 był wytworzony w dużych ilościach. Od połowy lat pięćdziesiątych XX wieku i poprzez następną dekadę stał się standardowym myśliwcem Układu Warszawskiego, którego samoloty były wykonane na licencji zarówno w Chinach, jak i w Polsce.
Była to interesująca opcja myśliwca dla wielu mniejszych sił powietrznych świata, a ponad trzydzieści krajów zamorskich ostatecznie obsługiwało ten wariant. Przewrotnie, dla narodu, przeciwko któremu MiG-17 został zaprojektowany do walki, Ameryka stała się domem dla pokaźnej liczby tych samolotów, z których większość trafiła w ręce prywatnych kolekcjonerów,nieduża liczba była wykorzystywana w próbach różnorodnych samolotów i do doskonalenia technik walki przeciwko mniejszym, bardziej zwinne myśliwce odrzutowe. Dwa przepięknie odrestaurowane egzemplarze były przez lata lubianymi pokazami na amerykańskich pokazach lotniczych.
Model do sklejania, stworzony z polistyrenu, opakowanie nie posiada farb, kleju i pędzli.
Pudełko posiada komplet ramek z częściami, obrazkową instrukcję montażu z kolorystyką malowania i kalkomanie i części do modelu.
Pod koniec drugiej wojny światowej zwycięskie państwa alianckie desperacko próbowały zabezpieczyć detale niemieckiej technologii odrzutowej i informacje badawcze dotyczące obszernych szybkości, które możnaużyć we własnych projektach odrzutowców. Związek Radziecki wykorzystał dane i technologię silników uzyskaną z obszernej Brytanii do wprowadzenia w 1949 roku nieznacznego Mikojana-Gurewicza MiG-15 – jednego z najpotężniejszych wczesnych myśliwców odrzutowych.
Mimo iż samolot ten okazał się skuteczny podczas wojny koreańskiej, Sowieci pracowali już nad jego następcą. Większy i szybszy MiG-17 Fresco mógł wyglądać jak obszerniejsze wcielenie swojego poprzednika, był to jednak w pełni przeprojektowany samolot, zawierający niemało ulepszeń w stosunku do MiG-15 i znaczące ulepszenie możliwości radzieckiego odrzutowca.
MiG-17 został zaprojektowany do pełnienia roli zabójcy bombowców i nigdy nie był przeznaczony do walki z psami. Jednak jego unikatowa zwrotność pozwoliłaby temu samolotowi odnieść zwycięstwa bojowe nad widocznie cięższymi i nowocześniejszymi budowami amerykańskimi.
Wojna w Wietnamie była otrzeźwiającym doświadczeniem dla Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, ponieważ niektóre z ich innowacyjnych samolotów padły ofiarą dział MiG-17. Lżejszy i wyraźnie bardziej zwrotny aniżeli samoloty amerykańskie, poddźwiękowy MiG-17 odniósł zwycięstwa nad samolotami takimi jak F-105 Thunderchief i McDonnell Douglas Phantom, w konsekwencji Stany Zjednoczone opracowały świeże, zwinne myśliwce przewagi w powietrzu.
znamionujący się nadzwyczajnymi osiągami, ekonomiczny i przystępny w utrzymaniu, wytrzymały MiG-17 był wytworzony w dużych ilościach. Od połowy lat pięćdziesiątych XX wieku i poprzez następną dekadę stał się standardowym myśliwcem Układu Warszawskiego, którego samoloty były wykonane na licencji zarówno w Chinach, jak i w Polsce.
Była to interesująca opcja myśliwca dla wielu mniejszych sił powietrznych świata, a ponad trzydzieści krajów zamorskich ostatecznie obsługiwało ten wariant. Przewrotnie, dla narodu, przeciwko któremu MiG-17 został zaprojektowany do walki, Ameryka stała się domem dla pokaźnej liczby tych samolotów, z których większość trafiła w ręce prywatnych kolekcjonerów,nieduża liczba była wykorzystywana w próbach różnorodnych samolotów i do doskonalenia technik walki przeciwko mniejszym, bardziej zwinne myśliwce odrzutowe. Dwa przepięknie odrestaurowane egzemplarze były przez lata lubianymi pokazami na amerykańskich pokazach lotniczych.
