- Producent:
- Kategoria: Pozostałe modele do sklejania
Artykuł modelarski asygnowany dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wytwarzany z polistyrenu, opakowanie nie gromadzi farb, kleju i pędzli.
Pudełko posiada zestaw ramek z częściami, obrazkową instrukcję konstrukcji z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
znany Fokker Eindecker był głównym myśliwcem Niemiec na początku 1916 roku, jednak pojawienie się sojuszniczych DeHavilland DH2 i Nieuport 11 Bebe zakończyło dominację Niemiec na niebie. Perfekcyjne osiągi sojuszniczych dwupłatowców wymagały od Niemiec zajęcia się skutecznością własnych samolotów. Nowy wariant samolotu, rodzaj D (D od Doppeldecker lub dwupłatowiec), wkrótce zaczął pojawiać się w wielkich ilościach na lotniskach wojskowych. Halberstadt i Fokker produkowały na ogół te samoloty, jednak wśród tych samolotów znalazły się najnowsze konstrukcje firm Roland i Albatros. Jeden z najkorzystniejszych samolotów tamtych czasów zbudowała marka Albatros Gesellschaft fur Flugzeugunternehmungen GmbH; otrzymał oficjalną nazwę Albatros D.I.
Jak na swoje czasy Albatros D.I był konstrukcją bezprecedensową (pierwsze samoloty dostarczono na linię frontu we wrześniu 1916 roku). Sześciocylindrowy silnik rzędowy został zamknięty w wyjątkowo opływowym, półskorupowym kadłubie ze sklejki. Sześć podłużnic świerkowych umieszczonych za pomocą kształtowników ze sklejki i metalowe panele w nosie stworzyło wyjątkowo potężną konstrukcję nośną silnika. Podwozie składało się z solidnych stalowych rur z amortyzatorami zamontowanymi w zespole osi. Skrzydła miały stałą cięciwę i lotki zamontowane tylko na górnym skrzydle.
Nowy samolot otrzymał wysokie oceny od pilotów bojowych,jednocześnie wykryto mnóstwo problemów. Górne skrzydło było umieszczone zbyt wysoko, co utrudniało widzenie do góry. Ponadto centralne rozpórki (rozpórki kabiny) zostały przymocowane do środka górnego skrzydła, co uniemożliwiało normalne ustawienie komponentów uzbrojenia. Boczne chłodnice Windhoff były stałym problemem i wywoływały przegrzewanie się silnika w najmocniej nieodpowiednich momentach.
W sumie na front wysłano 50 samolotów tego typu. W tym samym czasie producent Albatros ulepszyła swoją konstrukcję D.I, nowa wersja o nazwie Albatros D.II wkrótce zastąpiła swojego poprzednika w jednostkach bojowych.
Model do sklejania, wytwarzany z polistyrenu, opakowanie nie gromadzi farb, kleju i pędzli.
Pudełko posiada zestaw ramek z częściami, obrazkową instrukcję konstrukcji z kolorystyką malowania oraz kalkomanie i części do modelu.
znany Fokker Eindecker był głównym myśliwcem Niemiec na początku 1916 roku, jednak pojawienie się sojuszniczych DeHavilland DH2 i Nieuport 11 Bebe zakończyło dominację Niemiec na niebie. Perfekcyjne osiągi sojuszniczych dwupłatowców wymagały od Niemiec zajęcia się skutecznością własnych samolotów. Nowy wariant samolotu, rodzaj D (D od Doppeldecker lub dwupłatowiec), wkrótce zaczął pojawiać się w wielkich ilościach na lotniskach wojskowych. Halberstadt i Fokker produkowały na ogół te samoloty, jednak wśród tych samolotów znalazły się najnowsze konstrukcje firm Roland i Albatros. Jeden z najkorzystniejszych samolotów tamtych czasów zbudowała marka Albatros Gesellschaft fur Flugzeugunternehmungen GmbH; otrzymał oficjalną nazwę Albatros D.I.
Jak na swoje czasy Albatros D.I był konstrukcją bezprecedensową (pierwsze samoloty dostarczono na linię frontu we wrześniu 1916 roku). Sześciocylindrowy silnik rzędowy został zamknięty w wyjątkowo opływowym, półskorupowym kadłubie ze sklejki. Sześć podłużnic świerkowych umieszczonych za pomocą kształtowników ze sklejki i metalowe panele w nosie stworzyło wyjątkowo potężną konstrukcję nośną silnika. Podwozie składało się z solidnych stalowych rur z amortyzatorami zamontowanymi w zespole osi. Skrzydła miały stałą cięciwę i lotki zamontowane tylko na górnym skrzydle.
Nowy samolot otrzymał wysokie oceny od pilotów bojowych,jednocześnie wykryto mnóstwo problemów. Górne skrzydło było umieszczone zbyt wysoko, co utrudniało widzenie do góry. Ponadto centralne rozpórki (rozpórki kabiny) zostały przymocowane do środka górnego skrzydła, co uniemożliwiało normalne ustawienie komponentów uzbrojenia. Boczne chłodnice Windhoff były stałym problemem i wywoływały przegrzewanie się silnika w najmocniej nieodpowiednich momentach.
W sumie na front wysłano 50 samolotów tego typu. W tym samym czasie producent Albatros ulepszyła swoją konstrukcję D.I, nowa wersja o nazwie Albatros D.II wkrótce zastąpiła swojego poprzednika w jednostkach bojowych.
