Artykuł modelarski przeznaczony dla osób powyżej 8 roku życia.
Model do sklejania, wykonany z polistyrenu, opakowanie nie gromadzi farb, kleju i pędzli.
Pudełko gromadzi pakiet ramek z częściami, obrazkową instrukcję konstrukcji z kolorystyką malowania, a także kalkomanie i części do modelu.
RAF BE2c był głównym dwumiejscowym samolotem rozpoznawczym Królewskiego Korpusu Lotniczego, a jego specyfikacje wydawały się wystarczające władzom wojskowym na początku I wojny światowej. Jednak przestarzałość jego konstrukcji i pojawienie się nowych urządzeń we flocie powietrznej przeciwnika sprawiły, że jego wymiana stała się pilna. Niekorzystna sytuacja militarna, w której szeroka Brytania utraciła inicjatywę na niebie frontu zachodniego, zmusiła dowództwo wojskowe do szukania wsparcia wśród prywatnych firm. Jedna z nich, Bristol Airplane Company, miała projekt budowy dwumiejscowego samolotu ogólnego przeznaczenia, który mógłby być używany w obie strony: jako samolot rozpoznawczy, lecz także w ciasnych manewrach bitew powietrznych.
Prototyp F2A z silnikiem Rolls-Royce Falcon odbył swój pierwszy lot we wrześniu 1916 roku. Do końca tego samego roku 50 samolotów przekazano do 48 Dywizjonu Królewskiego Korpusu Lotniczego. Początkowo F2A był stosowany jako zwykły dwumiejscowy samolot myśliwski, co doprowadziło do fatalnych skutków: podczas pierwszego lotu operacyjnego zginęły cztery z sześciu samolotów.
Pomimo początkowej porażki marka Bristol pozyskała świeże zamówienie - tym razem na 200 maszyn. Po niewielkich zmianach konstrukcyjnych pojawił się F2B, który otrzymał prostą nazwę: „Myśliwiec”.
Wraz z pojawieniem się F2B zmieniło się przeznaczenie samolotu - teraz latał zgodnie z taktyką opracowaną dla samolotów jednomiejscowych samoloty. Jednak trwałość konstrukcji i zdolność do obrony tylnej półkuli były niezaprzeczalnymi zaletami konstrukcji.
F2B szybko zyskał popularność wśród swych pilotów, którzy nadali temu samolotowi przydomek „Brisfit”. Ilość nowych maszyn ekspresowo rosła – wkrótce samoloty te trafiały nie tylko do jednostek Linii Frontu, lecz także do Obrony Kraju.
chociaż liczne problemy z silnikiem poważnie wstrzymały próby rozszerzenia produkcji tego typu. (Jednak wkrótce Rolls-Royce miał problemy z wyprodukowaniem wystarczającej liczby silników dla myśliwca). Producent Bristol Company zmuszona była szukać substytutu Sokoła. Próby montażu silników Hispano Suiza, Siddeley Puma i Sunbeam Arab zakończyły się niepowodzeniem (jedynie ostatni z nich powstał jako modyfikacja seryjna). Z tego powodu większość myśliwców F2B miała silnik Rolls-Royce Falcon.
Oprócz frontu zachodniego myśliwiec Bristol był szeroko używany na innych teatrach działań wojennych; we Włoszech i Palestynie. Samoloty służące Obronie Kraju zdołały zestrzelić co najmniej dwa niemieckie bombowce strategiczne Gotha G.V.
Pilotem, który latał na myśliwcu Bristol F2B Fighter, który odniósł największe sukcesy, był Kanadyjczyk Andrew Edward McKeever – wszystkie jego 30 zwycięstw odniósł wyłącznie na tym typie. Na F2B latał także inny znany kanadyjski as William Barker. Do końca I wojny światowej kompania Bristol otrzymała zamówienia na 5500 tych samolotów, z czego 3101 podano do jednostek bojowych. Po zawieszeniu broni dodatkowe kontrakty zostały anulowane. W sumie, biorąc pod uwagę późniejsze modyfikacje i przykłady eksperymentalne, ogółem zbudowanych sprzętów sięgnęło 4747.
Oprócz pokaźnej Brytanii myśliwiec Bristol F2B był wykorzystywany poprzez Siły Powietrzne kilku innych krajów - Irlandii, Polski, Belgii, Hiszpanii i Grecji. Takie brytyjskie dominacje jak Kanada, Australia, Nowa Zelandia i Unia Południowoafrykańska używały myśliwców Bristol F2B w swych flotach powietrznych.
Część tych samolotów służyła do 1939 roku. Tym samym myśliwiec Bristol F2B Fighter, zaprojektowany podczas I wojny światowej, stanął w obliczu kolejnego poważnego konfliktu światowego, ale był to czas na samoloty nowej generacji