M4 Sherman był amerykańskim czołgiem średnim z okresu II wojny światowej. Pierwsze prototypy powstały w 1941 roku, a produkcja seryjna trwała w okresie 1942-1945. W sumie powstało ok. 49000 egzemplarzy tego czołgu wszelkich wersji, co czyni go jednym z najliczniej tworzonych czołgów II wojny światowej i najważniejszym czołgiem na wyposażeniu armii alianckich toku tego konfliktu.
M4 Sherman był napędzany w wersji M4A1 pojedynczym silnikiem Continental R 975 C4 o mocy 400 KM. Uzbrojenie pojazdu stanowiła – zależnie od wersji - pojedyncza armata M3 kal. 75 mm albo armata M1 kal. 76 mm albo haubica M4 kal.
105 mm, a także 2 dwa karabiny maszynowe Browning1919A kal.7,62 mm.