- Producent: Ośrodek Karta
- Kategoria: Biografie i wspomnienia
- ISBN: 9788365979896
- Oprawa: miękka
- Autor: Agnieszka Knyt
- Wydawnictwo: Ośrodek Karta
- Ilość stron: 160
- Rok wydania: 2020
W stulecie bitwy warszawskiej - największego polskiego zwycięstwa w XX wieku - przedstawiamy sierpień 1920 roku oczami świadków. Mówią tu wielcy gracze ówczesnej polityki (w dodatku międzynarodowej), wojskowi z obu stron konfliktu: generałowie, oficerowie i zwykli, szeregowi żołnierze oraz mieszkańcy Warszawy, chłopi z podwarszawskich wsi.
Ich wspomnienia, listy czy notowane na bieżąco dzienniki pokazują nam wojnę z tej najbliższej perspektywy - człowieka, który wpadł w sam środek wiru bitewnego. W książce znajdują się również wkładki ze zdjęciami i plakatami z 1920 roku.
Kazimierz Wierzyński, poeta, jako świadek tamtych wydarzeń:,,Rok 1920 wydaje mi się najburzliwszym w dziejach Polski, powstałej po I wojnie światowej, a może w ogóle w naszej historii. Rok zwycięstw i klęsk wojskowych, rok wzniesień i załamań wewnętrznych, rok śmiałych poczynań politycznych i rozwianych nadziei, które z nimi się wiązały, rok niezliczonych wstrząsów i ostatecznego triumfu".
gen. Władysław Sikorski, dowódca 5 Armii:,,Tuchaczewski, pijany powodzeniem, nie liczył się z potęgującymi się wciąż po jego stronie trudnościami [...]. Żyjąc zaś prawie wyłącznie z zasobów kraju i nie napotykając na głównej osi swojego marszu na poważniejszy opór, pędził naprzód bez względu na to, że przestrzeń, którą zdawał się pokonywać, nie była pusta.
[...] Jego pewność siebie nie znała w owe czasy granic". Naczelny Wódz Józef Piłsudski:,,Zastanowić musi każdego dziwna, nieprzewidziana i tak nagła zmiana ról obu stron walczących. Zwyciężony zostaje zwycięzcą, zwycięzca zwyciężonym - w jakieś parę dni.
[...] teraz ja miałem swój rewanż i swój triumf. Nie marnego kontredansa, lecz wściekłego galopa rżnęła muzyka wojny! Nie dzień z dniem się rozmijał, lecz godzina z godziną! Kalejdoskop, w takt wściekłego galopu zakręcony, nie pozwalał nikomu z dowodzących po stronie sowieckiej zatrzymać się na żadnej z tańczących figur.
Pękały one w jednej chwili, podsuwając pod przerażone oczy całkiem nowe postacie i świeże sytuacje, które przerastały całkowicie wszelkie przypuszczenia i czynione plany i zamiary".
