"Będzie to opowieść o moim niewidomym mężu Marianie Hartmanie, który odznaczył się ogromną życiową odwagą oraz heroizmem dnia codziennego. Pomimo braku wzroku, który utracił we wczesnym dzieciństwie, potrafił z radością przejść przez życie, bez żalu i pretensji do trudnego losu.
Żył z pasją. Swym entuzjazmem do życia potrafił zarażać otaczające go osoby. Jego motto życiowe brzmiało: "Żyć tu i teraz". Wspomnienie to dedykuję nie tylko osobom niewidomym, ale także wszystkim osobom załamanym trudnościami życiowymi.
przedstawiam je ku rozwadze zwłaszcza tych, którzy wycofują się z trudnych sytuacji, z łatwością rezygnują i nie potrafią walczyć o swój cel, których zniechęcają zróżnicowanego typu przeciwności losu albo nawet zwykłe życiowe problemy.
A takich osób jest wśród nas niemało. Pragnę ponadto, żeby poniższe wspomnienie o moim ociemniałym mężu wpłynęło na zmianę postrzegania osób niewidomych przez osoby widzące. Życie mojego męża może stanowić przykład hartu ducha, jaki posiadają osoby niewidome.
Okazuje się, że dzięki odwadze, a także konsekwencji w dążeniu do realizacji życiowych celów mogą stać się one wyjątkowymi i wartościowymi jednostkami społeczeństwa." Elżbieta Hartman, autorka