- Producent: Empik.com
- Kategoria: E-booki
- ISBN: 9788375874587
- Autor: Trentowski Bronisław Ferdynand
- Wydawnictwo: Impuls
- Ilość stron: 200
- Rok wydania: 2010
"Chowanna" jest kompendium wskazówek na temat wychowania, kształcenia dzieci i stanowi pierwszą publikację polską, w której możemy znaleźć historię myśli pedagogicznej. Dzieło Trentowskiego w myśl jego teorii filozoficznej (są 3 światy - realny, świetny i boski, czyli rzeczywisty) dzieli się na 3 części. "Chowanna" powstała w wyniku nacisku opinii publicznej w jego ojczystym kraju. Na napisanie książki miała też wpływ inteligencja poznańska, która starała się zapewnić Trentowskiemu źródło dochodu na obczyźnie. Trentowski pragnął także przez swoja książkę wskazać swoim rodakom drogę do niepodległości. Zwrócić uwagę na znaczenie poziomu moralnego jak i intelektualnego narodu. W "Chowannie" widać także filozofię ruchu umysłowego rozwijającego się w Wielkim Księstwie Poznańskim... ............... Prezentowana książka pierwotnie miała być tylko swoistym suplementem do pracy habilitacyjnej - Szlachetny pożytek. O filozoficznej pedagogice Bronisława F. Trentowskiego, nawiązującym do dwusetnej rocznicy urodzin autora Chowanny. Ogrom niedających się z łatwością uporządkować myśli i wątków z wszelkich tekstów Trentowskiego sprawił, iż chcąc zapanować nad tym żywiołem, autor prezentowanej ksiąski musiał ograniczyć się jedynie do tekstu Chowanny, a właściwie do tych fragmentów, które nie tyle wynikają z szczególnych zainteresowań Wiesława Andrukowicza filozofią pedagogiczną, co wiążą się z jego, życiodajną obsesją ich treścią. Dlatego autor zdaje sobie w pełni sprawę z tego, że zaproponowany wybór myśli nie może być kompletnie niezależny od wybierającego i niewinny, a zatem musi być obarczony, jak napisał w "Przedmowie" Lech Witkowski, jakąś (nie)świadomością "skali niebezpieczeństwa szkody, jaka może, a choćby musi przynieść w dopełnieniu pożytku wyboru w celu przełamania nieobecności całości". Czy warto zaryzykować taki eksperyment myślowy? Mimo wszystko Wiesław Andrukowicz uważa, że warto, nie tylko ze względu na "wymowne milczenie" różnorodnych środowisk akademickich wobec faktu kilku kolistych rocznic, bądź co bądź największego filozofa i pedagoga w naszym kraju,typowo dlatego, iż kompromitująca jest nie tyle jego nieobecność we współczesnych dyskursach (nie tylko filozofów i pedagogów, lecz także socjologów, psychologów, politologów, a nawet teologów), ile właśnie niedowartościowana obecność. Wychodząc naprzeciw tym brakom, zwłaszcza problemowi rewitalizacji styku historii myśli pedagogicznej i najnowszych teorii pedagogicznych, z niezgodą na codzienność funkcjonowania zamkniętych enklaw historyków i teoretyków, lecz z odpowiedzialnością docenienia zapotrzebowania spajania własnych myśli z myślami klasyków, przyjmując, iż rozumienie jest sposobem istnienia, prezentujem Czytelnikowi wrażliwemu na kontakt z dziedzictwem kulturowym tę garść myśli klasyka i jego komentatorów. [...] Wiesław Andrukowicz
