Niezależnie od formy państwa, o reżimie demokratycznym czy także niedemokratycznym, podstawowym zadaniem ośrodka władzy było i jest utrzymanie stabilności systemu politycznego, jaki w nim panuje. Pomimo legitymizowania systemu w taki czy inny sposób, można spodziewać się,odnajdzie się grupa osób, która będzie go kontestowała.
Forma tej kontestacji przejawiać się może różnie i w rozmaitym stopniu natężenia, włącznie z wykorzystaniem przemocy w celu obalenia zastanego porządku ustrojowego. Immanentną częścią systemu politycznego państwa stają się zatem adekwatne organy, które w zakresie obowiązków mają czuwanie nad stabilnością systemu oraz likwidację zagrożeń równocześnie wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
znaczne jest, w jaki sposób i w jakim stopniu obywatele mogą wyrażać swoje potrzeby czy preferencje dotyczące charakteru systemu politycznego i czy jest to w ogóle osiągalne. Wydaje się, iż w miarę ograniczania przestrzeni dialogu i swobód obywatelskich potrzebne staje się rozbudowywanie przez państwo systemu kontroli i represji wobec społeczeństwa.
Z drugiej strony ograniczanie wolności wzmaga opór społeczny wobec takich działań władzy wraz z pojawieniem się akceptacji zastosowania przemocy wobec opresyjnego państwa i jego organów.