Książka demonstruje jasne i ciemne strony PRL okraszone dowcipami i anegdotami z tych czasów. Śmiech i żarty były rodzajem muru obronnego, zapory broniącej przed okropnościami i niedogodnościami tego okresu, jak ponadto przed szarzyzną dnia codziennego. Ukazano metody działania władzy tzw. Realnego socjalizmu i zwykłą ludzką zdolność do przetrwania, reglamentację towarów, kolejki i permanentne braki w zaopatrzeniu, gnębienie przejawów prywatnej inicjatywy,na dodatek rozwój kultury w tych czasach. Mnóstwo miejsca poświęcono socrealizmowi, który miał być nowym, oczywiście ulepszonym nurtem współczesnej sztuki, i odejściu od tego nurtu na rzecz rozwoju filmu, teatru i literatury, w takim stopniu, w jakim pozwalała na to cenzura.
Książka przedstawia problemy tego okresu, ale autorka zdaje sobie sprawę, że w pamięci wielu ludzi wydaje się on najcudowniejszy, ponieważ był czasem ich młodości.