Polityka eksterminacyjna wobec Narodu Polskiego prowadzona była poprzez okupantów (niemieckiego i sowieckiego) od początku okupacji. Szczególne miejsce w strategii obu najeźdźców zajmowały polskie dzieci i polska młodzież.
Ich eksterminacja i germanizacja miała być w perspektywie polityki niemieckiej zabezpieczeniem trwałego włączenia ziem polskich do III Rzeszy. Dodatkowo germanizacją i eksterminacją polskich dzieci chciano rozwiązać odwieczny niemiecki problem z Polakami, którzy według nich w kolejnych pokoleniach z pewnością podejmowaliby walkę o odzyskanie zagrabionych poprzez Niemców ziem.
Dla milionów polskich obywateli, w tym jeszcze dzieci, polityka niemiecka oznaczała śmierć.