Żołnierz Imperialny Tom1 Pobór – Wyposażenie Ocena produktu:
od 37,19 PLN
oszczędzasz do 40%
- Producent: Napoleon V
- Kategoria: Historia
- ISBN: 9788378892595
- Oprawa: twarda
- Autor: Jean Morvan
- Wydawnictwo: Napoleon V
- Ilość stron: 250
- Rok wydania: 2015
Fragmenty książki
Żołnierzem pogardzali uczeni, uważając go za niższy gatunek. Jeszcze bardziej nienawidzili go pismacy i urzędnicy sądowi. Pod arkadami Palais-Royal wydawali przecież swój ostatni grosz na młode prostytutki, pracujące dla gwardzistów francuskich. Kupcy obawiali się pięści żołnierza, a mieszczanie jego niewyparzonego języka. Szlachta natomiast pozostawała całkowicie obojętna na jego los. Uważała żołnierza za syna marnotrawnego. Nie szanowała go, ponieważ był opłacany gorzej aniżeli najemnik. Z kolei chłop, zawsze trochę zazdrosny o miasto, z obawą patrzył na wszystko, co stamtąd pochodziło. Nie ufał wojakom, uważając ich za,,niebieskie ptaki", które porzuciły pracę dla swojego fantazyjnego ubioru. Poza tym pod chłopską strzechą żołnierz z reguły niszczył w toastach cynowe kubki, chełpił się swoimi wyczynami i bałamucił kobiety.
(...)
Jeśli kampania prowadzona była w poprawnie wyposażonym kraju, żołnierze ekspresowo zapominali o zapobiegliwości. Co dnia różne artykuły lekkomyślnie pozostawiali na biwakach. Tym, którzy maszerując poprzez Brandenburgię pozbyli się sprzętu kuchennego, w Polsce pozostawało jedynie pieczenie ziemniaków nadziewanych na koniec tasaka. W Niemczech, chcąc obniżyć ciężar swego ekwipunku, żołnierze wyrzucali w błoto, pozostawiali lub celowo gubili kociołki. W wyniku czego wszystkim regimentom brakowało tego typu utensyliów, a sytuacji nie ulepszało choćby zabieranie ich z polskich wsi. Skargom na niedostatek nie było końca. Pod koniec kwietnia 1807 roku w korpusie Neya kociołki, menażki i inne sprzęty należały do rzadkości. W pozostałych związkach operacyjnych (aż do lata) sytuacja wcale nie wyglądała lepiej. Nie poprawiło jej nawet zdobycie Gdańska. Doszło do tego, iż po bitwie pod Lidzbarkiem Warmińskim oficerowie kawalerii parzyli sobie herbatę w puszce kartaczowej.
(...)
W tym czasie wciąż biły się załogi twierdz nad Renem i wezwani pod broń inwalidzi. Ludzie krańcowo wyniszczeni wojną podejmowali ostatni wysiłek na sam dźwięk imienia cesarza i w trosce o honor Francji. Byłemu porucznikowi grenadierów konnych Starej Gwardii (...) w 1812 roku amputowano dziesięć palców. Przymocował więc do lewego kikuta hak, żeby móc trzymać wodze swojego wierzchowca. Do prawego nadgarstka rzemieniem przywiązany miał pałasz. Pozostał dwukrotnie ranny w walkach pod Craonne.
Podtytuł: pobór – Wyposażenie
ISBN: 9788378892595
Kod paskowy: 9788378892595
Autorzy: Morvan Jean
Wydanie: 1
Rok wydania: 2015
Kod wydawcy: 32456
Miejscowość: Oświęcim
ilość stron: 250
Oprawa: Twarda
PKWiU: 58.11.1
Format: 17.0x24.1
Głębokość (mm): 20
Waga: 0.635
Języki: polski
Grupa towarowa: Książka
Żołnierzem pogardzali uczeni, uważając go za niższy gatunek. Jeszcze bardziej nienawidzili go pismacy i urzędnicy sądowi. Pod arkadami Palais-Royal wydawali przecież swój ostatni grosz na młode prostytutki, pracujące dla gwardzistów francuskich. Kupcy obawiali się pięści żołnierza, a mieszczanie jego niewyparzonego języka. Szlachta natomiast pozostawała całkowicie obojętna na jego los. Uważała żołnierza za syna marnotrawnego. Nie szanowała go, ponieważ był opłacany gorzej aniżeli najemnik. Z kolei chłop, zawsze trochę zazdrosny o miasto, z obawą patrzył na wszystko, co stamtąd pochodziło. Nie ufał wojakom, uważając ich za,,niebieskie ptaki", które porzuciły pracę dla swojego fantazyjnego ubioru. Poza tym pod chłopską strzechą żołnierz z reguły niszczył w toastach cynowe kubki, chełpił się swoimi wyczynami i bałamucił kobiety.
(...)
Jeśli kampania prowadzona była w poprawnie wyposażonym kraju, żołnierze ekspresowo zapominali o zapobiegliwości. Co dnia różne artykuły lekkomyślnie pozostawiali na biwakach. Tym, którzy maszerując poprzez Brandenburgię pozbyli się sprzętu kuchennego, w Polsce pozostawało jedynie pieczenie ziemniaków nadziewanych na koniec tasaka. W Niemczech, chcąc obniżyć ciężar swego ekwipunku, żołnierze wyrzucali w błoto, pozostawiali lub celowo gubili kociołki. W wyniku czego wszystkim regimentom brakowało tego typu utensyliów, a sytuacji nie ulepszało choćby zabieranie ich z polskich wsi. Skargom na niedostatek nie było końca. Pod koniec kwietnia 1807 roku w korpusie Neya kociołki, menażki i inne sprzęty należały do rzadkości. W pozostałych związkach operacyjnych (aż do lata) sytuacja wcale nie wyglądała lepiej. Nie poprawiło jej nawet zdobycie Gdańska. Doszło do tego, iż po bitwie pod Lidzbarkiem Warmińskim oficerowie kawalerii parzyli sobie herbatę w puszce kartaczowej.
(...)
W tym czasie wciąż biły się załogi twierdz nad Renem i wezwani pod broń inwalidzi. Ludzie krańcowo wyniszczeni wojną podejmowali ostatni wysiłek na sam dźwięk imienia cesarza i w trosce o honor Francji. Byłemu porucznikowi grenadierów konnych Starej Gwardii (...) w 1812 roku amputowano dziesięć palców. Przymocował więc do lewego kikuta hak, żeby móc trzymać wodze swojego wierzchowca. Do prawego nadgarstka rzemieniem przywiązany miał pałasz. Pozostał dwukrotnie ranny w walkach pod Craonne.
Podtytuł: pobór – Wyposażenie
ISBN: 9788378892595
Kod paskowy: 9788378892595
Autorzy: Morvan Jean
Wydanie: 1
Rok wydania: 2015
Kod wydawcy: 32456
Miejscowość: Oświęcim
ilość stron: 250
Oprawa: Twarda
PKWiU: 58.11.1
Format: 17.0x24.1
Głębokość (mm): 20
Waga: 0.635
Języki: polski
Grupa towarowa: Książka
