Wykrzyknienia i wyrażenie dźwiękonaśladowcze pojawiają się pod koniec pierwszego roku życia dziecka. Pełnią nad wyraz ważną rolę w rozwoju mowy i komunikacji. Dla wielu dzieci jeszcze poprzez kolejne dwa lata pozostają jedynym sposobem przekazywania znaczeń. Onomatopeje w naturalny sposób umożliwiają dziecku ćwiczenie kompetencji komunikacyjnej (umiejętności porozumiewania się) i artykulacji. Wyrażenia dźwiękonaśladowcze i wykrzyknienia zbudowane są przede wszystkim z sylaby otwartej, najłatwiejszej artykulacyjnie, lecz pojawiają się tu niemal wszystkie spółgłoski z systemu języka. Dzięki temu dziecko ma możliwość ćwiczenia wymowy także nieprzystępnych spółgłosek, lecz w ułatwionej sytuacji komunikacyjnej.Wyrażenia dźwiękonaśladowcze nazywają nie tylko zwierzęta, ale także przedmioty i zjawiska dziejące się wokół dziecka. Pełnią tym samym rolę rzeczownika, czasownika, przymiotnika i przysłówka. Budują w ten sposób system językowy dziecka, pozwalający mu opowiadać o otaczającym świecie.Dla dzieci z opóźnionym rozwojem mowy, a także z zaburzeniami komunikacji językowej opanowanie wyrażeń dźwiękonaśladowczych i wykrzyknień jest szczególnie ważne ponieważ formuje pewność wydajnej komunikacji. Ćwiczenia powinny odbywać się codziennie przez 6 minut, czas ten może zostać podzielony na dwie sesje. Warunkiem potrzebnym jest zastosowanie słuchawek. Takie nowoczesnanie jest uzasadnione badaniami klinicznymi. W trakcie słuchania dziecko musi być odgrodzone od innych bodźców dźwiękowych, a także posiadać bezpośrednią stymulację analizatora słuchu.Pomoc asygnowana jest dla dzieci:- dwujęzycznych- niedosłyszących- z niezakończonym rozwojem mowy- z wadami wymowy- z afazja i alalią- z zaburzeniem komunikacji językowej- z zaburzeniami rozwojowymi i genetycznymiPraca z książeczką Wyrażenia dźwiękonaśladowcze poprawia koncentrację i uwagę dziecka, a także jest drugim etapem w nauce czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną.