Orzecznictwo niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego odgrywa wyraźną rolę w kształtowaniu percepcji prawa wspólnotowego (a aktualnie unijnego) w sferze wewnętrznej państw członkowskich UE. Miało ono zasadniczy wpływ na rozwój ochrony praw podstawowych jako zasad ogólnych prawa wspólnotowego (obecnie unijnego) w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości.
Zarazem niemiecki Federalny Trybunał Konstytucyjny rozwijał wzorce konstytucyjne badania wspólnotowego (obecnie unijnego) prawa pochodnego, a także precyzował granice powierzania poprzez RFN „praw zwierzchnich” na rzecz Wspólnot Europejskich (obecnie na rzecz Unii Europejskiej).
Co najmniej od znanego wyroku z 12 października 1993 r. W sprawie Traktatu z Maastricht, Trybunał ten zaczął zwracać szczególną uwagę na kwestie demokratycznej legitymacji cyklu integracji europejskiej, zwłaszcza poprzez zapewnienie trafnej roli parlamentu narodowego (Bundestagu) w kreowaniu stanowiska RFN reprezentowanego przez egzekutywę (Rząd Federalny) na szczeblu unijnym.
W niniejszej książce analizie poddano cykl orzeczeń FTK dotyczący działań podejmowanych na rzecz sanacji i konsolidacji strefy euro. Są to orzeczenia niezmiernie istotne, nakierowane są one bowiem – z jednej strony – na dalsze umocnienie roli parlamentu narodowego w sprawach unijnych (w tym przypadku – dotyczących strefy euro), z drugiej zaś strony – precyzują granice konstytucyjnoprawne reformowania UE przy pomocy umów międzynarodowych zawieranych poza systemem instytucjonalno- prawnym Unii.