Głównym bohaterem książki jest poeta życia (jak nazwał go Sienkiewicz), najsłynniejszy lekarz dziewiętnastowiecznej Warszawy, a zarazem odkrywca Zakopanego, pionier taternictwa i turystyki górskiej, badacz przyrody tatrzańskiej.
Przystojny, o wielkim uroku osobistym, wszechstronnych zainteresowaniach, ogromnej kulturze humanistycznej ( rozprawiał z taką znajomością rzeczy o wędrówce ludów albo o przyczynach upadku Rzymu, o Spinozie albo o Kancie, o Słowackim lub Polu, jak gdyby to były główne i stałe przedmioty jego myśli ), zaangażowany w sprawy ojczyzny w czasach dramatycznej historii i niełatwych wyborów jest wybitnym, a zarazem wcale nie nieszablonowym, przedstawicielem polskiej inteligencji XIX wieku.
Tłem portretu bohatera są Tatry, a także nasza historia, od czasów nocy paskiewiczowskiej po czasy pozytywizmu warszawskiego i neoromantycznego przełomu końca lat 80. XIX w., są nim także przeróżne, godne uwagi, kręgi polskiej inteligencji, obok znanych lekarzy i przyrodników, pojawia się tu szereg wybitnych postaci polskiej kultury, m.in.
Ignacy Jan Paderewski, Helena Modrzejewska, Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Aleksander Świętochowskim, Wojciech Kossak, Stanisław Witkiewicz. Bohaterami książki są też zakopiańscy górale. Główne miejsca akcji to Warszawa, Zakopane i Tatry.