W moim przekonaniu praca wpisuje się w najkorzystniejszą tradycję humanistycznego myślenia o praktyce edukacyjnej jako ważnym (i chyba coraz ważniejszym) elemencie i obszarze kultury, którego osobliwość (wynikająca z przedmiotu badań) ujawnia się w pluralizmie orientacji badawczych, a także pluralizmie praktyk edukacyjnych.
podziw zasady pluralizmu i radykalny sprzeciw wobec wszystkich fundamentalizmów powoduje, iż ciągle w pedagogice powraca pytanie o „ogólność". (…) Takie usytuowanie dzieła Jarosława Gary wyznacza znaczący krąg osób, które powinny być lub mogą być nią zainteresowane.
Jest to w moim przekonaniu duży krąg osób posiadających o sobie mniemanie,posiadają przygotowanie pedagogiczne do myślenia i działania mistrzowskiego w zakresie edukacji (kształcenia, wychowania). Zakładam bowiem, że profesjonalizm myślenia i działania musi korespondować z wolą i zaangażowaniem w doskonalenie swojego uczestnictwa w dyskursie społecznym o edukacji.
Recenzowana książka może być stanowczo pomocna tym, którzy lepiej chcą rozumieć niepowodzenia, pułapki i ograniczenia dyskursu o celach wychowania. Z recenzji prof. Dr hab. Teresy Hejnickiej-Bezwińskiej Książka podejmuje wyraźny kierunek myśli filozoficznej i pedagogicznej, zważywszy, iż sam egzystencjalizm rozumiany jest jako wyjście z egzystencji banalnej i dobór drogi ku egzystencji autentycznej.
Tak brzmiące hasło mieści w sobie szczególne znaczenie dla myśli pedagogicznej, z natury swojej ukierunkowanej na przezwyciężanie aktualnego stanu i podążanie ku nowym wyzwaniom i celom, ku przyszłemu „korzystnu rozwojowemu wychowanka".
(…) Egzystencjaliści zajmują się potężnym istnieniem, w przeciwieństwie do skoncentrowanych na istocie – esencjalistów, co niezwykle korzystnie odzwierciedla także tytuł recenzowanej publikacji: Istnienie i wychowanie.
Z takiej pozycji egzystencjaliści ujmują ludzki byt jako wolny dobór wśród tysiącznych możliwości i apelują do człowieka, aby zrywał z anonimową masą, w której giną rysy indywidualne, co bardzo należycie podkreśla Autor książki.
(…) Monografia jest wyjątkowo konieczna i znaczna na polskim rynku opracowań. Z recenzji ks. Prof. Dra hab. Mariana Nowaka