słynny niemiecki historyk dokonuje przenikliwej analizy ogólnoeuropejskiej wrogości wobec Żydów. Genezy innowacyjnego antysemityzmu doszukuje się w rozszerzającym się pod koniec XIX wieku dystansie społecznym pomiędzy prędko emancypującą się mniejszością żydowską a dużo wolniej przekształcającymi się wspólnotami chrześcijańskimi.
Wzrost demokracji i poszerzające się prawa wyborcze paradoksalnie sprzyjały tejże wrogości, gdyż sukcesy żydowskie uznawano za nieuprawnione, odnoszone kosztem tzw. Narodów gospodarzy. Aly przedstawia, jak innowacyjny antysemityzm karmiony poprzez nacjonalizmy, kryzysy gospodarcze i społeczne konflikty został zręcznie wykorzystany przez niemieckich okupantów w czasie II wojny światowej do realizacji polityki eksterminacji Żydów.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.