Monografia Przybyłem tu, by umrzeć zajmuje się relacjami z egzekucji opublikowanymi w Anglii w XVI i XVII wieku. Zarówno relacje, jak i egzekucje odgrywały wówczas znaczną rolę - przywracały naruszony poprzez skazańca porządek prawny, społeczny i polityczny. Skazaniec, uzyskując prawo głosu, miał dokonać ostatniej spowiedzi, żeby umrzeć "dobrą śmiercią" i podkreślić adekwatność wyroku. Jednak wśród kilkuset opublikowanych w tym czasie relacji znajdujemy stosunkowo liczne przykłady przełamania tej konwencji. W wyniku czego można zauważyć cykl wyłaniania się jednostki: oto zamiast wygłosić skostniałą formułę spowiedzi i przyznania się do winy, skazaniec występował w imieniu własnym, koncentrując się na indywidualnym przekazie. W zachowanych angielskich relacjach chodziło więc nie tyle o to, co władza czyniła z ciałem skazańca, ile raczej - co skazaniec czynił z ostatnimi chwilami swojego życia. Skazaniec zaś, nie mając przecież wpływu na to, co stanie się z jego ciałem, korzystał z przysługującego mu prawa głosu, by "napisać siebie", pozostawić głos jednostki świadomej swojego zindywidualizowanego istnienia - i w wyniku czego przemienić się w obywatela świadomego istnienia opinii publicznej i umiejącego ten fakt zastosować.
Nagroda "Literatury na Świecie" przyznana w kategorii "Translatologia, Leksykografia i Literaturoznawstwo"