Jedyna powieść Oscara Wilde'a, zaliczana do klasyki powieści gotyckich. Mimo wstępnego ocenzurowania poprzez redakcję magazynu literackiego, w którym się ukazała, wywołała oburzenie i ściągnęła na autora oskarżenia o obrazę moralności publicznej. Rok później Wilde opublikował pokaźnie poszerzoną wersję książkową, łagodząc albo usuwając przy tym najistotniej kontrowersyjne fragmenty. W dodatku zaopatrzył ją w przedmowę, która sama stała się głośnym manifestem artystycznym w obronie nieograniczonej swobody twórczej i koncepcji sztuki dla sztuki.
Dorian Gray jest nieśmiałym, choć stanowczo przystojnym młodym dżentelmenem. Kiedy pozuje swojemu przyjacielowi Bazylemu, spotyka jego znajomego, lorda Henryka. Ten przekonuje młodzieńca, iż najważniejsze to korzystać z życia, póki jest się efektownym i młodym. Dorian, przyglądając się swojemu portretowi, zawiadamia pochopnie, iż oddałby swoją duszę, aby zachować młodość i urodę, żeby to twarz na obrazie starzała się i szpetniała zamiast niego.