Nr dopuszczenia MEN: 951/4/2020
W podręczniku Przeszłość i dziś dla klasy 2, część 2 znajdują się teksty epoki pozytywizmu.
Materiał nauczania jest ułożony chronologicznie i podzielony na działy według epok historycznoliterackich, a te na rozdziały odpowiadające najważniejszym zagadnieniom poszczególnych epok. Chronologiczny układ treści nauczania pozwala uczniom poznawać literaturę i kulturę ze świadomością procesu historycznoliterackiego, w naturalnym porządku i w najróżniejszych kontekstach.
Stałą cechą linii jest wiązanie perspektywy historycznej i współczesnej. Tej zasadzie podporządkowano prezentację i interpretację zjawisk kultury. Starannie przypasowana faktografia ilustruje żywe dziedzictwo, wytwarzające i wzbogacające współczesność. Składnik Dialogi z tradycją służy uświadomieniu uczniom, jak teksty współczesne nawiązują do przeszłości i jak przeszłość ożywa dzięki współczesnym reinterpretacjom.
W centrum uwagi autora pozostaje tekst literacki. Jego interpretacja ma służyć refleksji nad kondycją człowieka we współczesnym świecie i sprzyjać kształtowaniu tożsamości ucznia.
Podręcznik jest wystarczającym źródłem do poznania tych utworów, które podstawa programowa zaleca czytać we fragmentach. Dzieła, które mają być poznane w całości, są reprezentowane fragmentami i omówieniami całości.
Każdy tekst literacki jest opatrzony Wskazówkami do analizy i interpretacji, które są dla ucznia zachętą i instrukcją do pracy z tekstem, a także samodzielnego odkrywania jego struktury i sensów.
Lektury asygnowane do czytania w całości posiadają oprócz pokrywy fragmentów tzw. Przewodniki po lekturze.
wyraźną częścią opracowania lektur są ciekawe, najróżniejsze, nieschematyczne polecenia dla uczniów (Czytamy, analizujemy, interpretujemy). Jednym z ważnych celów tych poleceń jest kształtowanie świadomości kształtu językowo-stylistycznego i niesionych poprzez ów kształt znaczeń. Lektura tekstów literackich i odbiór tekstów kultury stosowana jest także jako okazja do doskonalenia umiejętności komunikacyjnych (tworzenia tekstów własnych).
Przewidziane w podstawie programowej zagadnienia językoznawcze zostały omówione w odrębnych rozdziałach, zintegrowanych tam, gdzie było to realne z treściami z zakresu literatury i kultury.
Poza materiałem historycznoliterackim i językoznawczym podręcznik wprowadza przeróżne interdyscyplinarne konteksty interpretacyjne: plastyczne, filozoficzne, kulturowe i historyczne, a także biograficzne. Atrakcyjny wybór dzieł plastycznych ma sprzyjać pogłębionej refleksji nad kulturą, a w głównej mierze pomagać w zrozumieniu tekstów literackich. Dużo ilustracji zostało opatrzonych rozbudowanym komentarzem, który wprowadza ucznia w podstawy odbioru dzieła sztuki, i poleceniami ukierunkowującymi interpretację.
Naprzemienny układ przystępnie napisanych partii wykładowych, okienek z wiadomościami encyklopedycznymi bądź ciekawostkami, niebanalnych i nieschematycznych streszczeń utworów. Taki kształt książki nawiązuje do poprawnie uczniom znanej formy hipertekstu. Ciekawa, a zarazem prosta i transparentna forma upraszcza percepcję materiału i pracę z książką.